E ti, de que grupo es?

Aquí tedes ao alumnado de 4º ESO averiguando, no laboratorio, o seu grupo sanguíneo: A, B,  AB ou 0 e Rh+ ou Rh-. O uso dos reactivos anti-A, anti-B e anti-D, mesturados cunha pinga de sangue, permitiu determinar o grupo 0+ no sangue dunha alumna, tal e como se ve na imaxe, na que só aglutinan os glóbulos vermellos co anticorpo anti-D, que é o que determina o factor Rh. 

       

Decargas 3º e 4º

• BX 4º ESO: A evolución das especies
• BX 3º ESO: Os sistemas nervioso e endócrino 
• FQ 4º ESO: Dinámica 1,  Dinámica 2, Gravitación
• Mat. 4º ESO: Funcións reais de variable real
  

ADN da saliva

Aquí tedes ao alumnado de 4º ESO tentando obter ADN da saliva no laboratorio do colexio. Saerá ou non saerá? 

A que algúns parece que posan para a foto en vez de traballar? Pois non, están traballando arreo.😉

Ao final, un 50% obtivo eses fíos brancos que delatan ao ADN. Xa poden facer un clon seu. 

Decargas 3º ESO

 Bioloxía e Xeoloxía: Exercicios nutrientes

ADN de amorodos

A linguaxe da vida é universal e os constituíntes básicos son os mesmos nun amorodo e en nós mesmos. Así que en 4º de ESO extraemos o ADN duns amorodos, un longo fío enroscado formado por moléculas (bases) unidas en parellas: timina-adenina, citosina-guanina; e así todo, repetíndose millóns de veces. Como teñen moito ADN similar sóense usar para estas cousas.

O primeiro é ter amorodos, desengraxante, alcol e sal. Botamos un pouco de desengraxante en auga e engadimos sal. O desengraxante disolve as membranas da célula e do núcleo e libera o o ADN. O sal sepárao das proteínas ao redor das que vai enrolado.  Engadimos a mestura ao puré de amorodos que fixemos antes e coámolo. A esta mestura resultante botámoslle un pouco de alcol frío para reter o ADN sen que se disolva. E o que sae de aí son uns fíos pequenos e brancos de ácido desoxirribonucleico, o xerme da vida. 

Aí tedes ás nosas orgullosas axudantes.

Grupos sanguíneos en 4º ESO

Todos coñecemos o sistema AB0 de grupos sanguíneos: podemos ser A, B, AB ou 0. Isto débese a certas proteínas (antíxenos) que poden ter os glóbulos vermellos. Así, os do grupo A teñen antíxeno A; os do B, antíxeno B; os do AB, A e B; e os do grupo 0, ningún. Ademais, no plasma pode haber outras proteínas (anticorpos) que atacan a certos antíxenos e producen aglutinación dos glóbulos vermellos. Por exemplo, o sangue A ten anticorpos anti-B, polo que destrúe os antíxenos B. Aparte, tamén hai outras proteínas (o factor Rh) que podemos ter ou non (Rh+ e Rh-, respectivamente).

No laboratorio averiguamos os grupos pinchándonos nun dedo e botando 4 gotiñas de sangue nun acetato. Nunha engadimos reactivo anti-A, noutra anti-B, noutra anti-A e anti-B e, na última, anti D (anti-Rh). Segundo se producise ou non aglutinación, puidemos deducir de que grupo se trataba. Velaí unha foto das axudantes:

Descargas 4º

 Bioloxía 4º: As células

Ata setembro

 

Bioloxía e Xeoloxía 4 - Descarga

 Estrutura e historia da Terra

O telescopio espacial James Webb

• Que é? Un telescopio fabricado pola NASA, ESA e CSA, que foi lanzado o día de Nadal de 2021 desde La Guyane française (unha zona costeira preto do Ecuador. A razón de que se lance desde aquí é que o foguete recibe un pulo adicional polo movemento de rotación terrestre e, ao despegar cara ao leste, redúcense os riscos en caso de caída, xa que o faría sobre o océano Atlántico) e que se situará a uns 1,5 millóns de km da Terra, no punto 2 de Lagrange, oposto ao Sol.
  
• Por que é importante? Porque vai observar o Universo no rango do infravermello (mira a imaxe 1), o que lle permitirá ver as primeiras estrelas e galaxias que se formaron hai máis de    13 000 millóns de anos. Tamén estudará exoplanetas (planetas de fóra do noso Sistema Solar) e os planetas do noso propio sistema.
• Como é? O telescopio está formado por un espello primario de 18 paneis hexagonais (que vai pregado) e que se abrirá uns 13 días despois do lanzamento, cando o escudo protector estea operativo. Os espellos deben protexerse da calor do Sol para poder detectar a luz infravermella e, para elo, o telescopio conta cun escudo térmico de cinco capas que mantén a súa temperatura a uns -233 ºC. Deste xeito, poderá estudar obxectos que non podía observar o telescopio espacial Hubble. (O seu antecesor, lanzado en 1990.)
  
  
  
  
  
  

         

Bioloxía 4º- Descarga

 Problemas de xenética mendeliana

Codominancia / Xenes letais

Bioloxía 3º - Descarga

 Nutrientes

Etiqueta

En 4º da ESO averiguamos o grupo sanguíneo

É de todos coñecido o sistema AB0 de grupos sanguíneos: podemos ser A, B, AB ou 0. Isto débese a   certas proteínas (antíxenos) que poden ter os glóbulos vermellos. Así, os do grupo A teñen antíxeno A; os do B, antíxeno B; os do AB, A e B; e os do grupo 0, ningún. Ademais, no plasma pode haber outras proteínas (anticorpos) que atacan a certos antíxenos e producen aglutinación dos glóbulos vermellos. Por exemplo, o sangue A ten anticorpos anti-B, polo que "ataca" ao sangue do grupo B. Aparte, tamén hai outras proteínas (o factor Rh) que podemos ter ou non (Rh+ e Rh-, respectivamente).

Na aula averiguamos os grupos pinchándonos nun dedo (previamente desinfectado con alcol) e botando 4 gotiñas de sangue nun acetato. Nunha engadimos reactivo anti-A, noutra anti-B, noutra anti-A e anti-B e, na última, anti D (anti-Rh). Segundo se producise ou non aglutinación en cada gotiña, puidemos deducir de que grupo se trataba. Curiosamente, os tres casos (profesor e dous alumnos) deron A+.

Velaquí unhas fotos:

BX4- Leis de Mendel

Para saber máis sobre as Leis de Mendel clica AQUÍ.

BX4- Problemas resoltos de xenética básica

Practica a xenética mendeliana clicando AQUÍ : exercicios resoltos.

BX3º-Esencia de amorodo

A linguaxe da vida é universal e os constituíntes básicos son os mesmos nun amorodo e en nós mesmos. Así que en 3º de ESO extraemos o ADN duns amorodos, un longo fío enroscado formado por moléculas (bases) unidas en parellas: timina-adenina, citosina-guanina; e así todo, repetíndose millóns de veces. Como teñen moito ADN similar (xa que levan oito copias en lugar das dúas dos humanos), sóense usar para estas cousas.

O primeiro é ter amorodos (quen preguntaba de que valía o que estudiabamos para ir, por exemplo, á froitaría?), desengraxante, alcol e sal.Botamos un pouco de desengraxante en auga e engadimos sal. 

O desengraxante disolve as membranas da célula e do núcleo, que son de lípidos (de graxa, para entendernos), e libera o ADN. O sal sepárao das proteínas ao redor das que vai enrolado.  Engadimos a mestura ao puré de amorodos que fixemos antes con forza bruta e coámolo con papel de filtro. A esta mestura resultante botámoslle un pouco de alcol frío, para reter o ADN sen que se disolva. E o que sae de aí son uns fíos pequenos e brancos de ácido desoxirribonucleico, o xerme da vida. 

BX3-Como se descubriu a estrutura do ADN?

A imaxe por difracción de raios X da molécula de ADN, obtida por Rosalind Franklin, permitiu a Watson e Crick deducir a súa estrutura de dobre hélice en 1953. Porén, a contribución de Rosalind pasou case desapercibida, xa que Wilkins, colega seu, enviou a imaxe a Watson e Crick sen o permiso da investigadora, e só en 1962, cando o tres científicos recibiron o Premio Nobel, Wilkins fixo referencia ao traballo de Rosalind. Por certo, esta xa morrera en 1958 dun cancro de ovarios, debido, quizais, á radiación á que estivera sometida durante os seus estudos.

Fotografía 51 de Rosalind Franklin

 

Le e responde:

- Que parte do ADN está no interior da dobre hélice?

- Que nomes teñen as bases e cal se une con cal?

-Cantos pares de bases ten un ser humano en cada célula?

- Canto mediría a molécula de ADN se non estivera pregada na célula?

 

 

11 de febreiro - Día Internacional da Muller e a Nena na Ciencia

A imaxe por difracción de raios X da molécula de ADN, obtida por Rosalind Franklin, permitiu a Watson e Crick deducir a súa estrutura de dobre hélice en 1953. Porén, a contribución de Rosalind pasou case desapercibida, xa que Wilkins, colega seu, enviou a imaxe a Watson e Crick sen o permiso da investigadora, e só en 1962, cando o tres científicos recibiron o Premio Nobel, Wilkins fixo referencia ao traballo de Rosalind. Por certo, esta xa morrera en 1958 dun cancro de ovarios, debido, quizais, á radiación á que estivera sometida durante os seus estudos.

Fotografía 51 de Rosalind Franklin

BX4-Leis de Mendel

Para saber máis sobre as Leis de Mendel clica AQUÍ.

BX4-Grupos sanguíneos