O matemático Leonardo de Pisa
(1170-1250), máis coñecido como Fibonacci, foi o difusor da numeración
arábiga en Europa, a que hoxe utilizamos (ata entón usábase a romana, na
que non existía o cero). É tamén moi coñecido pola sucesión que leva o
seu nome, ideada para resolver un problema de coellos: "Unha
parella de coellos tarda un mes en acadar a idade fértil. A partir dese
momento, cada mes enxendra unha nova parella de coellos, que,
tras ser fértiles, tamén enxendrarán cada mes unha parella. Cantos
coellos haberá ó cabo dun determinado número
de meses?"
O diagrama sería o seguinte:
Se escribimos o número de parellas que temos ó final de cada mes, quedará a sucesión:
{1,
1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, ...}, onde cada termo se obtén de sumar os
dous anteriores. Esta é a sucesión de Fibonacci, que ademais ten unha
propiedade importante: se dividimos cada termo polo anterior, o conxunto
de números que obtemos (1, 2, 1'5, 1'6, 1'625, 1'615, 1'619,...) vaise
aproximando a un número moi coñecido en matemáticas e na arte, o número de ouro,
representado pola letra grega Φ (= 1,61803...). Quizais non o saibas,
pero ese número telo no teu peto: colle o DNI e mide a súa lonxitude e
anchura. Divide a primeira pola segunda: a que sae o número de ouro? As matemáticas están en todas partes.
Ningún comentario:
Publicar un comentario